مکتب الشهدا شیراز

بچه شیعه ها ومنتظران ظهور خبر آمد خبری در راه است سرخوش آن دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید شایدپرده از چهره گشاید شاید

مکتب الشهدا شیراز

بچه شیعه ها ومنتظران ظهور خبر آمد خبری در راه است سرخوش آن دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید شایدپرده از چهره گشاید شاید

چگونه قرآن تلاوت کنیم؟

قرآن

براى تلاوت قرآن در مراتب مختلف، آداب خاصى هست. در مرتبه اول مراقبه که کلام ما در آن است. لازم است که قاری به هنگام تلاوت قرآن، آداب زیر را - که از آیات و روایات بر مى‏آید - مراعات کند.

1- در حال طهارت و با وضو به تلاوت قرآن بپردازد.

2- در حالى که مسواک کرده است، قرآن را تلاوت کند.

3- با صوت زیبا تلاوت کند.

4- به هنگام تلاوت قرآن، گریه کند، یا حالت گریه داشته باشد.

5- با صدای متوسط بخواند؛ نه با صداى آهسته باشد و نه با صداى بسیار بلند.

6- در حال تلاوت، با ادب و با طمانینه و رو به قبله باشد؛ چه نشسته و چه ایستاده باشد.

7- از روى «قرآن‏» تلاوت کند که نگاه بر «قرآن‏» و تلاوت از روى آن، حساب خاصى دارد و در روایات، روى این موضوع تاکید شده است.

از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل گردید که فرمود:

«لیس شى‏ء اشد على الشیطان من القرائة فى المصحف نظرا؛ چیزى براى شیطان سخت‏تر و کوبنده‏تر از تلاوت قرآن از روى مصحف و با نگاه کردن در آن نیست.‏» (1)

در روایات نیز به برکات خاص تلاوت از روى قرآن، تذکر داده شده است که به لحاظ اختصار، از ذکر آنها صرف‏نظر مى‏کنیم؛ طالبین مى‏توانند به بحارالانوار، ج‏92، باب 23 مراجعه کنند .

8- قبل از شروع به تلاوت قرآن، استعاذه کند(یعنی اعوذ بالله من الشیطان الرجیم)  و سپس بسم الله الرحمن الرحیم بگوید و بعد به تلاوت بپردازد تا با عنایت ‏خداى متعال، از دخالت‏هاى شیطانى محفوظ بماند .

در آیات قرآن تدبر داشته باشد که در این صورت، از انوار و هدایت‏ها و از حقایق و معارف و از دقایق و اسرار قرآن کریم، به اندازه خود بهره‏مند خواهد شد. تلاوتى که در آن تدبر نباشد، آنچنان که باید، فایده نخواهد داشت .

در آیه 98 سوره نحل آمده است:

«فَاذا قَرات القرآنَ فَاستَعِذ بِاللهِ مِنَ الشَیطانِ الرجیم - انّهُ لَیسَ لَهُ سُلطان على الذینَ آمنوا و عَلى رَبهم یَتَوکلون؛ وقتى قرآن را تلاوت مى‏کنى، از شیطان طرد شده، به خداى متعال پناه ببر. البته شیطان را بر آنانى که ایمان آورده، و به پروردگارشان توکل مى‏کنند، تسلط و سیطره‏اى نیست‏.»

قبل از شروع بگوید: «استعیذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم‏» یا بگوید: «اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم‏» و بعد بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم‏» و سپس تلاوت را شروع کند.

9- ترتیل را مراعات نماید؛ ترتیل عبارت از این است که حروف و کلمات را روشن ادا کند و وقف‏ها را رعایت نماید. به بیان دیگر، آنچنان تند نخواند که حروف و کلمات و وقوف و فواصل به خوبى ادا نشود و نیز فاصله زیاد و غیر صحیح، در میان حروف و کلمات ندهد؛ به نحوى که حروف و کلمات، جدا از هم و غیر مرتبط باشند و در مجموع، باید حروف و کلمات را خوب، روشن و در عین حال متصل و مرتبط به هم ادا کند و وقوف و فواصل آیات را هم مراعات نماید و طورى بخواند که قلوب را به حرکت آورد و دل‏ها را تکان دهد .

در آیه سوم سوره مزمل، خطاب به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است:

«و رَتّل القرآنَ تَرتیلا؛ و قرآن را با ترتیل مناسب آن بخوان.‏»

حضرت موسى بن جعفر از پدران بزرگوار خود - صلوات الله علیهم اجمعین - نقل مى‏کند که از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره آیه «و رتل القرآن ترتیلا» سؤال شد و آن حضرت در توضیح و تفسیر آیه فرمود:

«قرآن را روشن و واضح تلاوت کن و حروف و کلمات آن را جدا از هم و پراکنده مساز مانند پراکنده ساختن دانه‏هاى ریگ از یکدیگر و آن را سریع و تند تلاوت نکن؛ همانند تند خواندن شعر و وقتى به عجایب قرآن مى‏رسید، توقف کنید و به تدبر و تامل بپردازید و با تلاوت آن، دل‏ها را به حرکت آورید و با شتاب و بى‏تامل نخوانید؛ به نحوى که بخواهید زود به آخر سوره برسید.»(2)

از امام صادق (علیه السلام) فرمود: به هنگام تلاوت قرآن، وقتى به آیه‏اى رسیدى که در آن ذکر بهشت ‏به میان آمده است، از خدا بهشت را بخواه و وقتى به آیه‏اى رسیدى که در آن ذکر آتش به میان آمده است، به خدا پناه ببر از آتش‏.

10- به هنگام تلاوت قرآن، به چیز دیگرى فکر نکند و متوجه آیات قرآن باشد .

11- در آیات قرآن تدبر داشته باشد که در این صورت، از انوار و هدایت‏ها و از حقایق و معارف و از دقایق و اسرار قرآن کریم، به اندازه خود بهره‏مند خواهد شد. تلاوتى که در آن تدبر نباشد، آنچنان که باید، فایده نخواهد داشت .

این سخن بدان معنى نیست که اگر کسى اهل تدبر نباشد - یعنى معانى آیات را حتى در حد ترجمه نداند تا بتواند در حد خود به تدبر در آیات بپردازد - از تلاوت قرآن نتیجه‏اى نخواهد برد؛ بلکه چنین کسى هم با مراعات آن قسمت از آداب تلاوت که در امکانش هست، بهره خود را خواهد برد .

قرآن

12- حق آیات را مراعات نماید؛ به این معنى که به هنگام تلاوت قرآن، وقتى به آیات رحمت و جنت مى‏رسد، از خداى متعال مسئلت کند که او را از اهل رحمت و جنت قرار دهد و از رحمت ‏خود محروم و از جنت قرب خود دور نسازد و وقتى به آیات عذاب و آتش و آیات سخط و غضب مى‏رسد، بترسد و به خداى متعال پناه ببرد که از اهل عذاب و آتش نباشد و مشمول سخط و غضب نگردد و از او بخواهد که وى را از نجات یافتگان قرار دهد و وقتى به آیات تکبیر، تعظیم، تسبیح و تحمید مى‏رسد، به تکبیر، تعظیم، تسبیح و تحمید حق بپرازد و وقتى به آیات استغفار و طلب عفو و مغفرت مى‏رسد، استغفار کند و طلب عفو و مغفرت نماید و آنجا که به ذکر صالحان مى‏رسد، از خدا بخواهد که او را نیز از آنان و در جمع آنان قرار دهد و آنگاه که به ذکر اهل ضلال(گمراهان) و طغیان و ذکر اهل غفلت مى‏رسد، از خدا بخواهد که او را از ورود به جمع آنان حفظ کند و در هر موردى به تناسب دعا کند.

از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمود:

«اذا مررت بآیة فیها ذکر الجنة فاسال الله الجنة و اذا مررت بایة فیها ذکر النار فتعوذ بالله من النار؛ به هنگام تلاوت قرآن، وقتى به آیه‏اى رسیدى که در آن ذکر بهشت ‏به میان آمده است، از خدا بهشت را بخواه و وقتى به آیه‏اى رسیدى که در آن ذکر آتش به میان آمده است، به خدا پناه ببر از آتش‏.» (3)

در آیه 98 سوره نحل آمده است:

وقتى قرآن را تلاوت مى‏کنى، از شیطان طرد شده، به خداى متعال پناه ببر. البته شیطان را بر آنانى که ایمان آورده، و به پروردگارشان توکل مى‏کنند، تسلط و سیطره‏اى نیست‏.

اینها قسمتى از آداب تلاوت قرآن کریم بود که با استفاده از آیات و روایات ذکر شد. در آخر به این آیه دقت کنیم که مى‏فرماید:

«انّ الذینَ یَتلونَ کِتابَ الله و اقاموا الصَلوةَ و اَنفقوا مِما رَزَقناهُم سِراً و عَلانیةً یَرجُونَ تِجارة لَن تَبور؛ آنها که کتاب خدا را تلاوت مى‏کنند، نماز را بپا مى‏دارند و از آن چه به آنان روزى کرده‏ایم، پنهان و آشکار به نیازمندان انفاق مى‏نمایند، امید تجارتى دارند که دائم و زوال‏ناپذیر است‏.» (4)

تاکید و تذکر

به رهروان راه الهی تاکید مى‏شود که هر چه مى‏توانند در تلاوت قرآن و در مراعات آداب تلاوت، کاملا جدیت کنند و به آنان تذکر داده مى‏شود که این امر را مهم بشمارند و بدانند که هر چه در تلاوت قرآن کوشا باشند و به هنگام تلاوت آن، با آن، سیر نمایند و فانى در آن باشند و به تعبیرى، با آن وحدت یابند، به همان اندازه به «حقیقت نورى قرآن‏» نزدیک شده، در نتیجه «حقیقت نورى خود» را خواهند یافت؛ زیرا «حقیقت نورى انسان‏» از «حقیقت نورى قرآن‏» است و مرتبه‏اى از مراتب آن و این سرّى است که براى اهل آن معلوم است و از نااهل محجوب و پنهان.

حقیقت قرآن، تجلیات حق است که وراى این الفاظ ظاهر و مفاهیم ظاهرى مى‏باشد و در کتاب مکنون و نزد حضرت محبوب است؛ و انه لدینا لعلى حکیم و در عین حال، با همین الفاظ و مفاهیم، ظاهر و متجلى است .

«حقیقت نورى انسان‏»، اگر انسان به آن برسد، از جلوات و مراتب نازله «حقیقت قرآن‏» مى‏باشد؛ نه چیزى دیگر و آن کس که از «حقیقت قرآن‏» دور ماند، از «حقیقت ‏خود» دور گشته است و از حضرت محبوب هم محجوب و او در جهنم همین دورى و فقدان، چنان معذب خواهد بود که از وهم‏ها دور است و از فکرها مستور .

 

پى‏نوشت‌ها:

1- بحارالانوار، ج 92، ص 202 .

2- همان، ص 215 .

3- همان، ص 216 .

4- فاطر (35): 29 .

 

منبع:

مجله پرسمان،‌ ش 14، محمد شجاعى،‌ با تصرف .

نظرات 2 + ارسال نظر
محمد جمعه 15 شهریور‌ماه سال 1387 ساعت 05:36 ب.ظ http://abc.blogsky.com

سلام... فرا رسیدن ماه رمضان رو به شما و تمام برادران و خواهران دینی خودم تبریک می گم... نماز و روزتون قبول باشه انشالا... من شما رو با نام مکتب الشهدا شیراز لینک کردم... ممنون می شم من رو با اسم جملاتی برای فکر کردن...!! لینک کنید.
شاد و شکیبا... پیروز و سربلند باشی
یا علی

فرزند کویر یکشنبه 17 شهریور‌ماه سال 1387 ساعت 08:37 ب.ظ http://nasmekavir.blogfa.com

سلام دوست عزیز
صفحه نسیم کویر به نام مکتب الشهدا شیراز مزین گردید
اجرتون با شهدا
التماس دعا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد